Sırtını duvara yasladı.İnim inim inliyordu.Duvara sürtünmeye başladı.Tırtıklı duvar çıplak sırtını yırtıyordu.Bu canını daha çok acıtıyordu.Üstündeki sırtı açık kıyafet parçalanmış gibiydi.Duvarda yan döndü.Bembeyaz sırtından kanlar akıyordu.Burnu kanıyordu.Dudağı patlamıştı.Yere çöktü ve soğuktan titrer gibi bir ses çıkardı.Sanki vücuduna milyonlarca hançer saplıyorlardı.Sırtının derisi yüzülmüş gibiydi.O uçurumdan düştüğü anda hiçbir şey hatırlamıyordu.Sadece en son aldığı o nefes kesici, tadı şeker gibi, rahatlatıcı bir maddeydi hatırladığı.Ne olduğundan emin değildi, Kalonice.Ama güzel olduğu kesindi.
''Lanet olsun...Lanet olsun..'' diye söylenmeye başladı.Sonra nefeslenip tekrar koşmaya başladı.Peşinden koşan sürtüğün kim olduğunu bile bilmiyordu.Karanlık bir köşeye sığındı.Elleri fena titriyordu.Gözleri kıpkırmızı olmuştu.Nefes nefese kalmıştı.Titreyen elleriyle ceplerini aramaya koyuldu.O beyaz küçük maddeden bir tane daha aldı.Bir tane ve bir tane daha.Hepsini bitirdi.Yere uzandı.Zihni açılmaya başlamıştı.Hayatını görebiliyordu.Ama herşeyi hatırlamıyordu.Uyuşturucu tedavisi aldığını..Gözlerini fal taşı gibi açtı.Çift görmesi geçince ayağa fırladı.Cebindeki uyuşturucu kabını fırlattı.Dağılmış saçlarını arkaya itti.Yüzündeki terleri sildi.
''Hayır.Hayır..Hayır!'' dedi ve geri geri koşmaya başladı.
''O pisliğe tekrar bulaşmam ben!'' dedi.
''Hayır olmaz!''.Koşarken birden iri bir adama çarptı.Çok güçlüydü.Ama yakışıklıydı.Daha yüzünü göremeden çocuk onu bir ağaca yapıştırdı.
''Kalonice...Aşkım?'' dedi.Birden Kalonice'i kendine çekti.Dudağını dudaklarına değdirdi.Tam öpecekken, Kalonice onu itti.Ve öyle bir tokat attı ki çocuk afallamıştı.
''Sen kimsin?'' dedi Kalonice nefes nefese.Dudağını sildi.Ayağından başına doğru çocuğu süzdü.Hala afallamış bir şekilde yanağını tutuyordu.Şaşkınlıkla Kalonice'nin gözlerine baktı.
''Ne?Ne oldu sana?Kalonice?'' dedi kısık bir sesle.Kalonice kafasını iki yana salladı.Ve tekrar önüne düşen saçlarını itip buruşmuş bir yüzle karşısındaki çocuğa baktı.Zihni yine yavaş yavaş açılmaya başladı.
''Matt?'' dedi şaşkınlıkla.
''Matt!Sevgilim!'' dedi ve ona koştu.Tam sarılacaktı ki Matt onu bir hırsla itti.Kalonice şaşırmıştı.
''Beni istediğin zaman elde edemezsin Kalonice Taren Petridis!'' dedi.Kalonice için herşey anlamsızdı.Neler olmuştu?Kim olduğunu bile bilmiyordu, Petridis.
''Matt..Ben bilmiyorum birden bir uçurumdan düştüm..Hafızam silindi.Zihnim yavaş yavaş açılıyor.Çok yalnızım Matt..Bana yardım et lütfen ! '' dedi.Gözlerini açarak sevgilisini salladı.Ona Hı? Hı? deyip duruyordu.Matt, geri çekildi.Parmağını ona titreyerek uzatarak,
''Sen..Sen delirmişsin..Tımarhaneye yatmalısın.Psikolog sana yaramamış, Kalonice'' dedi.Kalonice sinirlenmişti.
''Ne demek istiyorsun sen! Ben deli meli değilim !'' dedi sinirle.Matt'i itti.Kafasını salladı.Matt'in gözü, Kalonice'in arkasına kaydı.
''Lanet olsun!'' dedi yüzünü buruşturarak.
''O pisliğe yine mi bulaştın sen? Yoksa yine şu Christopher pisliğiylemi birlikte oluyorsun!'' dedi.Kalonice henüz anlamamıştı ama uzun sürmedi.Matt'in parmağı, Kalonice'nin arkasındaki uyuşturuccu kabına kaymıştı.Kalonice artık ağlıyordu.
''Matt..Bana inanmalısın!Gerçekten hafızamı kaybetmişim.En azından bunun farkındayım.Zihnim yavaş yavaş açılıyor.Anlattıklarından hiçbir şey anlamıyorum.Christopher kim? Ben onunla mı birlikte olmuşum!Ne yani ben şu tek gecelik kadınlardan mıyım?'' dedi.Matt kafasını iki yana salladı.
''Hayır, Kalonice.Sen bir sürtüksün!Ve bana yalanlar uyduruyorsun.Seninle çıkmakla hayatımın en büyük hatasını yaptım ben!Evet sen şu tek gecelik sürtük kadınlardansın.Seni otelin odasında şişko bir adamla bile yakaladım.Eskort seni!'' dedi.Kalonice bu kadar sürtük bir kadın mıydı?Hiçbirini hatırlamıyordu.
''Lanet olsun, Matt!Gerçekten hatırlamıyorum.Emin ol zamanı geri çevirebilseydim bunları yapmamış olurdum!'' dedi.Matt de ağlamaya başlamıştı.
''Hayır Kalonice.Sen beni dev bir villada oturduğum için sevdin.Beni kullandın!Bu defa yalanlarına bile bile kanmayacağım.Ben...Ben seni..Sevmiştim.Oysa birlikte güzel bir hayatımız olabilirdiği ama sen bunuda mahvettin.Ve ben şimdi herşeyimi kaybettim..'' dedi.Hıçkırık yükseldi Kalonice'in boğazından...Matt arkasının dönüp giderken kendini boşlukta hissediyordu.Ne biçim bir sürtüktü böyle.Kendine inanmıyordu.Uyuşturucu kullanan eskort bir kadındı.Oha yani.Otel odasında yaşlı bir adamla mı?Iyyk..
Karanlık sokaklarda tek başına yürürken zihninin yavaşça açıldığını hissetti.Burası Bermurd Caddesiydi.Şurada ki Kokuşmuş bardı.Oraya girdi.İçeride pislikler geziyordu.Vazgeçmişti.Arkasını döndüğü anda bir çocuk karşısına çıktı.
''Ah, Kalonice tatlım.Bu gece seni isteyen şişko bir tonton adam.1.000$ verecek.Yaşadın kızım.Mattle nasıl gidiyor?Para koparabildin mi?'' dedi elindeki içkisiyle.
''Hey, Kalonice'e bir Jim ver bakayım.Marty!Kime diyorum?'' dedi.Etraftaki mini etekli eskortların hepsi kendisine selam veriyordu.Kalonice kendisinden iğrenmişti.Önündeki satıcıyı itti.Ve karşısında Matt'i buldu.Matt onu sokağa çekti.Ona bir tokat attı.
''Lanet olsun! Ne yapıyorsun sen?'' dedi Kalonice.Matt yüzünü buruşturdu.
''Belki de bize bir şans verebilirim diye düşündüm.Dediklerinin doğru olabileceğini düşündüm.Seni hiçbir yerde bulamayınca bende burada olacağını düşündüm.Haklıymışım.Gerçekten bunlar yalanmış.Yaşadıklarımızın üstüne bu Sam pisliğiyle buluştuğunu biliyordum.Sana lanet olsun, Petridis.Ailenin adını güzel taşıyorsun.'' dedi ve çekip gitti.Kalonice yere çöktü.Ağlamaya başladı.Bunların hepsi anlamsızdı.Hıçkırıyor ve titriyordu.O maddeden istedi.Hem de çok istedi.Elini yerde gezdirdi.
''Uyuşturucu..'' diye inledi.Adı Sam olan adam geldi.Elinde bir Jim ve uyuşturucu vardı.Kalonice'yi kaldırdı.Bara ofise götürdü.Jimi bir dikişte bitirdi.Ve istediği kadar uyuşturucu aldı.
Gözlerini açtığında kendini bembeyaz bir yatakta bulmuştu.Dün geceyi hatırlamıyordu.Kafasını salladı.Zihninde herşey canlandı.İçki içtiği..Sonra Sam'in evine gittiği-Ne!Birden dikildi.Yanına baktı.Lanet olsun!Yine yapmıştı.Ağlamaya başladı.Sam uyandı.
''Çabuk uyanmışsın'' dedi sırıtarak.
''Rahat bırak beni, pislik'' dedi ve kıyafetlerini aldığı gibi fırladı.Üstünü giyerek dün gittiği kuytu yere gitti.Çömeldi.
''Ne yapacağım ben?'' dedi.Hiçbir şey anlamlı değildi.Herşey tuhaf ve ironikti.Yerinden kalkarak kendini gün doğumunun serin ve yüzünü okşayan esintisine bırakarak doğuya ilerlemeye başladı.
İki saat uğraştım
Anasayfa 
Konu: Kalonice Taren Petridis 
Çarş. Haz. 22, 2011 12:45 am
