03:23
Raven tişörtünü yukarı kaldırıp karnını ortaya çıkartmaya çalışan buz gibi parmaklara acımasız bir şaplak indirdi. Gecenin kaçıydı? Elbette pek münasip bir saat değildi. Endişelenmiş olması gerekiyordu ama endişeli değildi, kendi dizlerinin üzerine çökmüş o aksak ağırlıktan büyük annesinin inine sızdığını anlamıştı. Ağzına dolmuş saçları püskürüp dirseklerinin üzerinde doğruldu ve göz bandını çıkartıp yere fırlattı. Görüşü netlik kazandığı zaman göz ucuyla çiçekli banda baktı, acaba uzanıp yeniden gözüne geçirmesi için fazla mı uzaktaydı? Öyleydi ama büyük annesi yeterince uzağında değildi. Raven’ın gözlerinin eşi yemyeşil gözleri bir ifritinki gibi kocaman açılmış, burnu Raven’ın sinirle buruşmuş burnuna öpüşmeden ne kadar yakın olunabilirse o kadar yakın duruyordu. “Noluyo’ büyük anne ya?” dedi dudaklarını olabildiğince az kıpırdatarak. O kadar yakın duruyorlardı ki Raven’ın gözleri büyük annesininkilere bakarken neredeyse şaşı olmuştu, konuştuğu zaman verdiği nefes büyük annesinin çenesine çarpıp kendisine geri döndü. Diş macununun kokusunu hemen tanıdı.
“Bu ne Raven?!” Büyük annesi Raven’ın göbeğindeki piercingi işaret parmağıyla gösterirken kısık bir sesle konuşmuştu, bu da Raven’ın hayati tehlike altında olduğu anlamına geliyordu. Canını seven her mantıklı insanın yapacağı gibi saçları karman çorman olmuş, gözleri cehennem alevleri savuran Fedora’dan olabildiğince uzaklaştı. “Piercing.” dedi temkinli bir sesle, ardından söylediğine pişman oldu çünkü bir saniye dümdüz karnında ışıl ışıl parlayan piercing ikinci saniye yerinde yoktu. Büyük annesinin piercingi çekişiyle yırtılan et fazla kanamamıştı gerçi, birkaç damla kan ya vardı ya yoktu ama acı, işte o bir iki damla kanın getirmesi gerektiğinden çok daha fazlaydı. Gözlerinin önünden parlak bir ışık geçmiş gibi bir an odak noktasını kaybederek boşluğa baktı, ardından yıldırımın ardından gelen gök gürültüsü gibi yükselen çığlığı malikânenin doğu kanadındaki hizmetçileri bile uyandıracak yükseklikte çınladı. Acı dolu çığlığını birkaç havlama ve yarasa ciyaklaması takip etti.
“NE YAPTIN SEN?! GİTME! GİTME DEDİM!” Yataktan fırladı, çıplak ayağına, büyük annesinin etinden koparttıktan sonra yere fırlattığı piercing batınca yaşlı kadını birkaç saniye farkla kaçırdı. Zaten kan yaradan iç çamaşırına doğru koyu bir şerit halinde akmaya başlamıştı. Raven göz pınarlarında biriken birkaç damla yaşı elleriyle suratına doğru yelleyerek kuruttu ve üzerinden sıyırdığı tişörtü yaraya bastırdı. Büyük annesi yetmiş yaşında bir kaltaktı, gecenin bir vakti haneye tecavüz yeterli değilmiş gibi bir de onu yaralamıştı. Raven bir an kendini onun ölümünü düşlerken buldu, yaşlı cadının ölümünün vereceği acı karnından koparılıp alınmış piercingin verdiğinden çok daha fazlaydı. Delik bir karınla baş edebilirdi ama Fedora'nın olmadığı bir hayat pek de eğlenceli olmazdı. Yinede Raven, vücuduna taktırdığı her piercingin aynı kaderi paylaşmayacağından emin olmalıydı. Yüreğine dolan korkuyla dilini damağına değdirdi ve ağzının içinde piercingi hissetti. İç çekti ve canını acıtmamaya çalışarak tişörtünü iyice kaldırıp yaraya baktı. Göbek deliğinin etrafı kabarmıştı ve Raven'ın bir başkasının önünde soyunmasını en az bir ay kadar bir süre engelleyeceğe benziyordu. Bu da Raven'ın Mart ayını hamile kalmadan atlatabileceği anlamına geliyordu. Dudaklarından isterik bir kahkaha döküldü. Sonra da aynaya birkaç adım daha yaklaştı ve yüzüne baktı. Raven hiç de güzellik uykusundan yeni uyanmış gibi görünmüyordu, dövülmüş gibi görünüyordu. Birkaç dakika önce orada olmadığından emin olduğu mor halkalar o baktıkça daha da belirginleşti sanki. Dudağının kenarında kan vardı, farkında olmadan elini yüzüne sürmüş olmalıydı, büyük annesinden yumruk yediğini falan hatırlamıyordu çünkü.
Aynadaki görüntüsü onu hayal kırıklığına uğratınca elleriyle yüzünü kapatıp yatağa uzandı. Vücudundan yükselen sıcaklığı hissedebiliyordu, canı çok yanmıştı. Üstelik yarasına pansuman yapması gerekiyordu. Bunun yerine komodinin üzerindeki telefonuna uzanmayı tercih etti. O geceyi berbat bir gece olmaktan kurtarabilecek tek bir kişi vardı ve işin güzel yanı, Raven’ın onun geleceğinden emin olmasıydı. Numara ise ezberindeydi, “Lach, o uykulu kıçını olabildiğince çabuk kaldırıp Regious’a götürsen iyi edersin.” Dedi Lach ‘alo’ demeye fırsat bile bulamamışken.
04:11
Soğuk hava Raven’ın ceketinin altındaki terlemiş tenine acımasızca sokulmuştu. Yabancı bir el gibi zevk almak için değil de keşfetmek için tenini turluyordu sanki, esintisi tuzlu ter damlalarını kurutmuş, acısını biraz dindirmişti. Raven açık havanın kendisine sunduğu bu nimete minnettar olduğunu belli etmek adına çığlığı andıran o nadir kahkahalarından birini attı. “Gece için fazla heyecanlısın herhalde güzelim,” Ses arkasından geliyordu, erkeksi ve çekiciydi. Normalde Raven’ın etkileneceği bir tonu vardı ama o gece, normal bir gece değildi, o yüzden Raven, “Toz ol.” demekle yetindi. Kimliği belirsiz kişi birkaç denemenin ardından Raven’ın düşündüğü kadar uçarı olmadığını sanmış olacak, pes etti. Ama aslında tam da düşündüğü gibi biriydi Raven. Onu kolundan tutup bir deliğe sürükleseniz sırf başına gelecekleri merak ettiği için takip ederdi sizi. O berbat huyu yüzünden iki defa tecavüzün eşiğinden dönmüş, bir defa da sağ kolunu kırmıştı. Geçmiş anılara bir göz atınca büyük annesine piercingini kopardığı için hak verdi.
Sırtını soğuk duvara yasladı ve Lach’ı görebilmek adına platform topukların üzerinde yükseldi. Tam da Lach’a telefonda söylediği gibi arka kapanın orada duruyordu, Regious’a girmek için sırada bekleyecek hali yoktu. Arka kapıyı genelde kontrol etmedikleri için içeri girmek oldukça kolay olurdu, Raven bazı kötü anıları yeniden yüzeye çekiyor diye Regious'a gelmeyi bıraktığından beri bazı şeyler değişmiş olabilirdi elbette. Yinede onlarca terden vıcık vıcık olmuş beden arasında, erkekler vücutlarını edepsizce onun vücuduna dayarken -hele de yaralıyken- beklemek gibi bir niyeti yoktu, onun yerine içeri gizlice girmeye çalışırken yakalandığı için tekme tokat dışarı atılmayı ya da striptiz yapmayı tercih ederdi.
Anasayfa 
Konu: Mesafeyi Kapatmak 
Paz Mart 06, 2011 8:38 pm