Soğuk bir esintiyle titreyen bünyeler, tüyleri ürperten bir kapı gıcırtısı, yağmurdan sırılsıklam olmuş bitişik iki beden. Çıkmaz sokakta bitişmiş olan iki beden soğuktan birbirine daha fazla kenetlenmiş durumda ancak hava o kadar karanlık ki yüzleri bir türlü seçilmiyor. Ancak iki insandan sadece iki ev ötede onları izleyen genç adam onların kim olduğunu biliyor. En azından bir tanesinin. Beline kadar uzanan ipek görünümlü sarı saçlar ancak tek bir kişiye ait olabilirdi. Hayatını mahfeden o kadına, dünyalar kadar güzel olan o kadına. Matthew’un kendinden bile çok değer verdiği tek kadındı bu, Skyler.
Sıcak bir yaz günü tanışmışlardı onunla. Matthew o zamanlar henüz yirmi birinde genç bir delikanlıydı. Bir aylık bir macera için yaşadığı eyalet Texas’tan, neredeyse dünyanın bir diğer ucu olan Yeni Zelanda, Auckland’a gelmişti. Sakin, eğlenceli ve hayatının geri kalanı için onda bir iz bırakmayan bir yaz geçirmek istiyordu. Nitekim ilk haftası böyle geçti. Gençlerin ‘yaz aşkı’ olarak tanımladığı bir ‘eğlence’ de bulmuştu kendine. Salander diye çağırılan bir kızdı bu, kısa kahverengi saçlı ve ela gözlere sahipti. Güzel sayılabilirdi aslında. Özellikle fiziği oldukça iyiydi. Ancak onda bir şey eksikti. Ki bu özelliği de onu kısa süreli ilişkiler için mükemmel, ancak uzun süreli ilişkiler için oldukça yetersiz yapıyordu. ‘Ruh’ olarak adlandırılıyordu bu eksiği, kişilik, karakter bakımından hiçbir şeye sahip değildi. Ki bu özellikle Matthew’un aradığı cinstendi. O kısa soluklu bir şey istiyordu, kısa ama ateşli. İlk haftasını böyle eğlenceyle geçirdi genç adam. İkinci hafta, belki hayatı tamamen değişene kadar.
Tropikal bir yağmur bütün şiddetiyle bastırıyordu adaya. Herkes havuzda, denizdeyken hazırlıksız yakalanmıştı bu yağmura. Matthew da. Mükemmel bir yüzücüydü ancak birden gelen dalga onu hazırlıksız yakalamıştı. Azgın dalgaların arasında hayatta kalma mücadelesi verirken her zaman nasıl bir his olduğunu merak ettiği ölüme tahmin edemeyeceği kadar yaklaşmıştı. Yaşadıkları, hataları, mutlulukları, pişmanlıkları bir bir gözünün önüne geliyordu. Daha sonra her şey birden karardı. Dünyasını siyah bürümüştü. Artık karanlıktan başka bir şey yoktu. Sadece büyük bir alacakaranlık. Benliğinin derinlerinde çığlıklar atan, tepinen bir ruhu vardı. Ancak bedeni sadece hareketsizdi. Yavaş yavaş ruhu da sönüyordu. Alacakaranlığını aydınlatan tek bir mum olarak ruhu kalmıştı. Ancak şimdi o da elinden gidiyordu. Ölümün huzuruna kavuşacakken kendisini tutan bir çift eli hissedemedi bile.
Gözlerini açtığında sadece beyazı gördü. Öldüğüne şimdi daha çok emin olmuştu. Ancak kapı sesiyle kendine gelir gibi oldu. İçeri beyazlar içinde bir kadın geldi. ”Sanırım bu melek.” diye mırıldandı genç adam. Ancak kadının hemşire olduğunu anlaması pek sürmedi. Oysa ki öldüğünü düşünüyordu. Ağzını zar zor açtı ve cılız bir sesle hemşireye sordu. ”Bana ne oldu?” Hemşire sesini duyunca biraz irkilmişti. Ancak bozuntuya vermeden cıvıl cıvıl bir ses tonuyla konuştu. ”Dalgalar. Az kalsın boğuluyordun genç adam. Ancak şu genç kadın seni kurtardı. Çok şanslısın çünkü tam zamanında yetişmiş!” Yan koltukta uyuyan kızı yeni fark ediyordu Matthew. Yüzü hiç tanıdık gelmiyordu. Matthew kızı incelerken hemşire gürültülü bir şekilde kapıyı kapadı ve kız irkilerek uyandı. Daha sonra ona bakan bir çift gözü gördü. Matthew’a bir gülümsemeyle baktı ve yumuşacık bir sesle sordu. ”Şimdi daha iyi misin?” Matthew tek kelimeyle büyülenmişti. Kendini zar zor toparlayıp cevap verdi genç kıza. ”Evet, evet. Teşekkür ederim.”
Kız gülümsedi. Daha sonra ayağa kalkıp dışarı çıktı ve yaklaşık on dakika sonra Salander’la geri döndü. Salander onu görünce rahatsız edici bir acımayla baktı. Ertesi gün ondan aldığı ayrılık mesajı da bunu takip etti. Ancak kurtarıcısı onu her gün ziyaret ediyordu. Onunla ilgileniyor, kız arkadaşından göremediği ilgiyi gösteriyordu. Bu süre içerisinde Matthew onunla oldukça sohbet etmişti. İsmi Skyler’dı. Avustralya’da yaşamasına rağmen her yaz Yeni Zelanda’ya amcasının yanına tatile gelirdi. O da Matthew’dan oldukça etkilenmişti. Her ne kadar kendine dahi itiraf edemiyor olsa da. Kışta uğradığı büyük ihaneti unutamamıştı genç kız. Henüz on dokuzunda olmasına rağmen kalbinde çok büyük bir yara vardı. Bu yüzden kimseye bağlanmamaya çalışıyordu. Ancak Matthew’la biraz sınırı aşmıştı. Ona mektuplaşmak için ev adresini vermişti. O büyülü yazın hemen ardından mektuplaşmaya başladılar. Eski usul daha uygundu Skyler’a. Böylece daha az bağlanacaktı. Ve Matthew’u görmeyerek onu tamamen unutacağını düşünmüştü. Ancak planlar, çoğu zaman sadece sözde ve düşüncede kalır. Hiçbir şey Skyler’ın planladığı gibi olmadı. Sonraki kış değişim öğrencisi olarak Texas’a gitti ve Matthew’la tekrar karşılaştı. Skyler ondan kaçtı ancak Matthew peşini bırakmadı ve kızı her yerde takip etti. Bu aşırı ilgi de Skyler’ı bıktırdı ve kızın vazgeçmesini çok kolaylaştırdı. Skyler, kurtarıcı meleği; Matthew’un kalbini kırıp onu bıraktı. Ancak buna rağmen Matthew ondan vazgeçmedi. ”On dokuz.” diye fısıldadı genç adam, iki bedeni izlerken. Bu Skyler’ın ondan sonra birlikte olduğu on dokuzuncu erkekti.
Anasayfa 
Konu: vivien. 
Perş. Mayıs 05, 2011 6:17 pm
